Kazus karny II

Niniejsze zagadnie,
to nierzadki problem 1 na 1.
Tyle, że dotyczy on pobicia zatrzymanego
przez policjanta na tzw. dołku.
Z czym zmaga się odwołanie, to dwa okazania
przeprowadzone jednak wadliwie.
Rezultatem apelacji
było uchylenie wyroku
do ponownego rozpoznania.

APELACJA

od wyroku z dnia ... Sądu Rejonowego w X,
doręczonego obrońcy w odpisie z uzasadnieniem w dniu ...

I.Zaskarżam w/w judykat w całości.

II.Zarzuty odwoławcze:

  1. obraza przepisów postępowania,mająca wpływ na treść orzeczenia,to jest:
    1. art.173 par.3 kpk
      polegająca na:
      przeprowadzeniu okazania z dnia 27 lutego 2008r.
      pomimo że
      grupa obejmowała tylko 3 osoby;
    2. art.171 par.4 kpk
      polegająca na
      zadaniu Filipowi Skonopii –
      w trakcie czynności okazania z dnia 27 lutego 2008r.
      pytania sugerującego treść odpowiedzi;
    3. art.148 par.2 kpk
      polegająca na
      niezamieszczeniu w protokole okazania z dnia 27 lutego 2008r.
      zeznania pokrzywdzonego
      odnośnie cech na podstawie których rozpoznał oskarżonego;
    4. art.51 ust.4 ustawy zasadniczej
      polegająca na
      nieusunięciu z akt sprawy protokołu czynności okazania z dnia 27 lutego 2008r.
      pomimo że
      zawarte w nim informacje zostały zebrane niezgodnie z prawem;
    5. art.173 par.1 kpk
      polegająca na
      sugestywnym przeprowadzeniu okazania z dnia 3 czerwca 2008r.;
    6. art.391 par.1 kpk
      polegająca na
      odczytaniu w odpowiednim zakresie
      protokołu czynności okazania z dnia 27 lutego 2008r.
      pomimo że
      nie jest on dokumentem określonym w/w normą,
      a przesłanki ustawowe za tym nie przemawiały;
    7. art.167 kpk w zw. z art.177 par.1 kpk
      polegająca na:
      oddaleniu wniosku obrońcy o przesłuchanie świadka Żanety Żarłacz
      na okoliczność
      przebiegu okazania z dnia 27 lutego 2008r. ;
    8. art.167 kpk w zw. z art.170 par.1 pkt 5 kpk w zw. z art.193 par.1 kpk
      polegająca na
      oddaleniu wniosku obrońcy o dopuszczenie opinii biegłego antropologa
      na okoliczność
      wartości diagnostycznej okazania;
    9. art.167 kpk w zw. z art.192 par.2 kpk
      polegająca na
      nieprzesłuchaniu z urzędu pokrzywdzonego w obecności biegłego psychologa
      na okoliczność
      zdolności postrzegania Filipa Skonopii
      pomimo że.
      istnieje co do tego wątpliwość;
    10. art.167 kpk w zw. z art.211 kpk
      polegająca na
      nieprzeprowadzeniu z urzędu dowodu z eksperymentu procesowego,
      w celu sprawdzenia,
      czy warunki akustyczne Izby Wytrzeźwień
      pozwalają jej pacjentom
      na komunikowanie się ze osobami znajdującymi się poza jej budynkiem;
    11. art.7 kpk
      polegające na
      dowolnej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego,
      wyrażająca się bezkrytycznym daniu wiary
      depozycji pokrzywdzonego oraz Brygidy Różańskiej
    12. art.167 kpk w zw. z art.170 par.1 pkt 2 kpk
      polegająca na
      oddaleniu wniosku dowodowego obrońcy
      odnośnie dokumentacji lekarskiej pokrzywdzonego;
    13. art.393 par.1 kpk
      polegające na
      nieodczytaniu akt sprawy ... Sądu Rejonowego w X
      na okoliczność
      treści wyroku i dokonanych nim ustaleń;
  2. błąd w ustaleniach faktycznych,przyjętych za podstawę orzeczenia,
    który miał wpływ na jego treść,a polegał na uznaniu,że:
    oskarżony w dniu 21 października 2007r. w Z,
    pełniąc obowiązki służbowe funkcjonariusz KP w Z,
    przekroczył swe uprawnienia wobec zatrzymanego Filipa Skonopii,
    w ten sposób,że uderzył go kilkakrotnie otwartymi dłońmi w okolice uszu,
    w wyniku czego doznał on obrażeń ciała
    w postaci krwiaków i perforacji obu błon bębenkowych,
    które naruszyły czynności narządów jego ciała na czas powyżej 7 dni.

III. Wskazując na powyższe zarzuty wnoszę o:
- zmianę wyroku
poprzez
uniewinnienie oskarżonego.

UZASADNIENIE

Werdykt jest nietrafny.
Wszelkie wątpliwości w sprawie zostały rozstrzygnięte na niekorzyść oskarżonego.

Obejmuje to odpowiednio:
okazanie,zeznania pokrzywdzonego oraz depozycje pozostałych świadków
przy jednoczesnej abnegacji dowodowej.

Zdarzenie rozpoczął incydent na stacji benzynowej –
jej części sklepowo gastronomicznej -
z udziałem Filipa Skonopii oraz innych policjantów.

Oskarżony w detencji nie uczestniczył.
Stąd nie miał on żadnego powodu.
aby zachować się w sposób opisany aktem oskarżenia.

W tym zakresie pojawia się kwestia retaliacji,względnie pomyłki pokrzywdzonego,
czy niedozwolonej samoobrony
przed karnymi następstwami jego agresji wobec funkcjonariuszy.

I właśnie wyrokiem z dnia ... -
prawomocność ... -
Sąd Rejonowy w X uznał Filipa Skonopii winnym czynu
z art.222 par.1 kk i art.226 par.1 kk ( naruszenie nietykalności cielesnej i znieważenie funkcjonariusza Policji Sławomira Dogały )

Rzeczone orzeczenie obejmowało zdarzenie z dnia ...
które stało się przyczynkiem interwencji policji oraz niniejszego aktu oskarżenia

W tym stanie rzeczy wątpliwość wobec trafności ustaleń zawartych kwestionowanym judykatem
ulega dodatkowemu wzmocnieniu.
Wbrew dyspozycji art.393 par1 kpk w/w wyrok odczytany nie został.
Dobromir Zbrojny dostępu do zatrzymanego nie miał.

Przede wszystkim wejście do pomieszczenia,
w którym znajdował się Filip Skonopii wymagało posiadania klucza.

Dokumentacja policyjna poboru go,ani wejścia do pomieszczenia
przez oskarżonego nie zawiera.

W końcu zdeponowali policjanci jakiegokolwiek pobicia nie zaobserwowali.
„(...) praktyka jest taka że ten kto zabiera klucz zgłasza dyżurnemu (…)”
Jerzy Kret ( rozprawa – 20 sierpnia 2010r. );
„ Ogólnie jest tak,że klucze są na dyżurce (…)”
Paweł Onas ( rozprawa 7 stycznia 2010r. )

Także Mirosław Jastrząb (.k.114-116 i 12 marca 2010r. )
oraz Sławomir Szczeciński ( 27 kwietnia 2010r. )
faktu dysfunkcji zdrowotnej pokrzywdzonego/zgłaszania pobicia nie potwierdzili.

Nawet dokumentacja z Izby Wytrzeźwień
adnotacji certyfikującej okoliczności choćby oscylujących wokół pobicia nie zawiera.

Wersję Filipa Skonopii wykluczył wreszcie Iwan Rusek - lekarz Izby Wytrzeźwień
(…) Gdyby pokrzywdzony zgłaszał jakiekolwiek dolegliwości
byłoby to odnotowane
widocznie ich nie zgłaszał skoro nie ma adnotacji.
Pokrzywdzony musiał zgłaszać jakieś dolegliwości z sercem
skoro zmierzono mu ciśnienie i zostało to odnotowane (…)
gdyby pacjent zgłaszał szumy lub bolesność w uchu to zwróciłbym na to uwagę (…)
” ( rozprawa 24 listopada 2009r. )

Z tego powodu
koniecznym było ustalenie stanu zdrowia laryngologicznego pokrzywdzonego
przed zdarzeniem.

Takowa weryfikacja -
pomimo wniosku obrońcy na rozprawie w dniu 30 września 2010r. -
nie nastąpiła.

Na podstawie art.170 par.1 pkt 2 kpk
Oddala się wniosek dowodowy,jeżeli okoliczność,która ma być udowodniona,
nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy
albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy
”.

Tymczasem w/w okoliczność miała znaczenie dla sprawy,
albowiem opinia medyczna na której oparł się sąd nie jest konkluzywna
a i daty w których ewentualna dysfunkcja mogła powstać jednoznacznie nie podaje.
(…) brak jest natomiast informacji
które pozwalałyby na jednoznaczne umiejscowienie w czasie
na podstawie danych medycznych powstania tych obrażeń (…)
” ( opinia ustna - rozprawa 30 września 2010r. )

Dokonując ustaleń Sąd oparł się na zeznaniach świadków,
którzy zdarzenia nie widzieli i nie obciążali oskarżonego.

W szczególności wiedza Brygidy Różańskiej oraz Dominiki Wolf
z obserwacji własnej nie pochodzi.
Wiedza obu,to tylko relacja ich rozmowy,jaką miały odbyć z pokrzywdzonym.

Bezwględnie nie identyfikują one oskarżonego
i nie podają cech umożliwiających rozpoznanie,czy jego weryfikację.
Niejasność tej relacji pozwala odnieść ją nie tyle do zdarzenia opisanego aktem
oskarżenia, co ogólnie pierwotnego zdarzenia na stacji benzynowej.

W końcu zeznania Brygidy Różańskiej
(…) usłyszałam jakby głos kaszlu Filipa tam były takie jakieś kratki wentylacyjne
przez które mogliśmy przez chwilę porozmawiać (…)

( rozprawa 24 listopada 2009r. ).
przeczy depozycji Sławomira Szczecińskiego

Z jego zeznania wynika - rozprawa 27 kwietnia 2010r. -
że pokrzywdzony z uwagi na warunki akustyczne -
z innymi osobami kontaktować się nie mógł.
(…) z zewnątrz nie można się kontaktować,nic nie słychać.
Moim zdaniem to jest zrobione dźwiękoszczelnie
i nie można nic usłyszeć czy z zewnątrz lub na zewnątrz.
Moim zdaniem to jest tak zrobione bo tam są ludzie pijani i wulgarni
i nie chcą aby przechodniom ubliżać dlatego nic nie słychać (…)

Owa sprzeczność powinna była zostać zweryfikowana
sprawdzeniem możliwości przeprowadzenia konwersacji.
przez kratki wentylacyjne .
Eksperymentu – zgodnie z art.211 kpk - weryfikującego to nie przeprowadzono

Wobec powyższych wątpliwości fundamentalnym
stała się ocena wiarygodności pokrzywdzonego – nietrzeźwego w czasie czynu
oraz skazanego opisanym ( pkt II-1-m petitum ) wyrokiem.

Stan ten został przez Organ I Instancji potraktowany,iż:
(...) miał wpływ na zachowanie się Filipa Skonopii
jedynie w zakresie jego nadpobudliwości (…) „
nie miało to wpływu na jego zdolność zapamiętywania i postrzegania faktów (…)
” ( str 11 ).

Powyższe z zasadami doświadczenia życiowego jest sprzeczne.

Jest ogólnie wiadomym,
iż alkohol stanowi czynnik pogarszający funkcjonowanie organizmu.

Wyrazem tejże oceny jest utrwalony na gruncie polskiego systemu prawnego
ustawowy zakaz podejmowania szeregu czynności -
nie tylko zawodowych - w stanie nietrzeźwości,
obecny w normach szczegółowych nie tylko kodeksu karnego.

Kontynuacją w kodeksie wykroczeń negatywnej oceny
jest zakaz prowadzenia pojazdu nawet po niewielkiej ilości ,
jaką jest użycie alkoholu .

Powyższe petryfikuje restryktywna regulacja -
generalnie zakazująca nie tylko w Polsce -
reklamy i promocji alkoholu.

W końcu nietrzeźwość jest stanem uniemożliwiającym obecność na rozprawie -
art.356 par.1 kpk -
nie licuje z powagą sądu.
tak:J.Bratoszewski/L.Gostyński/S.M.Przyjemski/R.A.Stefański/S.Zabłocki
w:” Komentarz.Kodeks Postepowania.Karnego ”,
Dom Wydawniczy ABC,Warszawa 1998r.,t.II,str 227

Stąd kryterium,jakie pozwoliło Sądowi Rejonowemu -
lege artis uchybienie to jest takoż udziałem postępowania przygotowawczego -
dokonać selekcji wpływu alkoholu,
jako konserwującego i konfirmującego
pamięć pokrzywdzonego jest nieznane.
Oceniając samodzielnie zdolność do postrzegania p/w alkoholu
Organ I Instancji wszedł w rolę biegłego.

Tymczasem indywidualna zdolność osobnicza
do rejestrowania i retencjonowania postrzeżeń dokonanych przy użyciu alkoholu,
stanowi wiedzę specjalną -
dostępną tylko kwalifikowanym znawcom.

W tym wypadku to biegły psycholog,
zwłaszcza w sytuacji wielokrotnych indagowań Filipa Skonopii oraz upływu czasu
powinien ustalić jego rzeczywistą zdolność do postrzegania

(…) Gdyby dopuścić rozstrzyganie przez organ procesowy,
a zwłaszcza sąd kwestii wymagających wiadomości specjalnych,
to prawo stron do starań o korzystne rozstrzygnięcie ( zasada kontradyktoryjności)
doznałoby poważnego uszczerbku,
z tego zaś wynikałoby istotne ograniczenie prawa do obrony oskarżonego,
który pozbawiony byłby możliwości kontroli poglądów i operacji badawczych
leżących u podstaw określonych ustaleń (…) ”
za:A.Gaberle
w:” Dowody w postępowaniu karnym

Wolters Kluwers,Kraków 2007r.,str 168

(…) Jeżeli w sprawie zajdzie potrzeba skorzystania z wiadomości specjalnych,
to fakt,że organ procesowy będzie takimi wiadomościami dysponował,
nie zwalnia go od konieczności powołania biegłego.
Bowiem tylko wtedy istnieje możliwość wszechstronnego wykorzystania opinii biegłego
i zrealizowania zasady kontradyktoryjności postępowania karnego.
Kumulacja w jednym ręku funkcji sądu
bądź organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze i funkcji biegłego
byłaby niezgodna z gwarancjami procesowymi stron.
Te ostatnie bowiem nie miałyby możliwości zapoznać się z treścią opinii,
prześledzić procesów myślowych i czynności badawczych eksperta,
wreszcie poddać pisemnego sprawozdania z ekspertyzy dokładnej kontroli;
nie mogłoby także czynnie uczestniczyć w przesłuchaniu jego autora.
Taka sytuacja wykluczałaby wreszcie należytą kontrolę całego postępowania
przez organ odwoławczy

za:T.Tomaszewski
w: „ Dowód z opinii biegłego w procesie karnym
Instytut Ekspertyz Sądowych w Krakowie,1998,str 10

W świetle wątpliwości co do postrzegania przez nietrzeźwego Filipa Skonopii
kluczową doniosłość miało okazanie -
przeprowadzono je wadliwie.

Sąd Rejonowy ustalił ( str 8 uzasadnienia ),że:
(…) Pokrzywdzony podczas okazania w dniu 27 lutego 2008r. oraz 3 czerwca 2008r.
rozpoznał obu policjantów (…)
wskazał Dobromira Zbrojnego, jako funkcjonariusza,
który uderzył go kilkakrotnie w głowę (…)

Organ I Instancji zagubił sens czynności z dnia 27 lutego 2008r.,
albowiem to rozpoznanie -
niezależnie od uchybień stanowiących przedmiot dalszych rozważań odwołania -
obejmowało tylko Dobromira Zbrojnego, a nie obu policjantów

Jednakże czynność z dnia 27 lutego 2008r okazaniem nie była.

Afirmowana wada jest donioślejsza,iż dokumentacji foto/videograficznej czynności -
w warunkach powszechnej dostępności urządzeń rejestrujących -
nie sporządzono.

Wedle art.173 par.3 kpk
Podczas okazania osoba okazywana powinna znajdować się
w grupie obejmującej co najmniej cztery osoby

Sprzecznie z w/w dyspozycją
w dniu 27 lutego 2008r. pokrzywdzonemu okazano łącznie 3 osoby ( k.156 ).

Negowana depozycja ogranicza się do wskazania oskarżonego.

Zgodnie z art.148 par.2 kpk
„ (…) zeznania (…) określonych okoliczności
przez organ prowadzący postępowanie zamieszcza się w protokole z możliwą dokładnością

Takich elementów kwestionowany protokół nie zawiera -
pokrzywdzony bowiem żadnych cech fizjonomicznych,
na podstawie których rozpoznał Dobromira Zbrojnego nie podaje.

(…) Niezwykle ważną rzeczą jest precyzyjne zaprotokołowanie,
po jakich cechach osoba rozpoznająca dokonała identyfikacji (…)

za: A.Kryże/P.Niedzielak/K.Petryna/T.E.Wirzman

w:„ Kodeks postępowania karnego.Praktyczny komentarz z orzecznictwem „
Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich,Warszawa 2001,str 311

(…) Osoba przesłuchiwana powinna wskazać cechy osoby okazywanej,
które pozwoliły na dokonanie rozpoznania (…)
za: A.Kryże/P.Niedzielak/K.Petryna/T.E.Wirzman
w:„ Kodeks postępowania karnego.Praktyczny komentarz z orzecznictwem

Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich,Warszawa 2001,str 313

(…) W protokole [ okazania-przyp. autora pisma ] wymienić trzeba (…)
spostrzeżenia osób przesłuchiwanych
( którą osobę lub rzecz rozpoznały i po czym ) (…)

za:P.Hofmański/E.Sadzik/K.Zgryzek
w: „ Kodeks Postępowaia Karnego.Komentarz
Wydawnictwo CH Beck,Warszawa 2004,wyd.2,t.I,str 718

(…) celem [ okazania-przyp. autora pisma ]
jest uzyskanie wypowiedzi osoby przesłuchiwanej,
czy i na jakiej podstawie rozpoznaje osobę przesłuchiwaną (…)

za: A.Gaberle
w:” Dowody w postępowaniu karnym
Wolters Kluwers,Kraków 2007r.,str 142

Organ I Instancji utracił z pola widzenia
złożoność,wyłączność oraz niepowtarzalność rozpoznania.

Złożoność sprowadza się do przeprowadzenia czynności w sposób określony ustawą -
w tym wypadku zgodnie z wymogami art.173 kpk
oraz rozporządzenia z dnia 2 czerwca 2003r. Ministra Sprawiedliwości
w sprawie warunków technicznych przeprowadzenia okazania.
Kodeksowa złożoność w aktualnym stanie prawnym
stanowi odpowiedź na wyrażane w doktrynie postulaty -
na tle poprzedniego stanu prawnego,gdzie okazanie uregulowane nie było -
sformalizowania czynności.

Owo sformalizowanie służy wyeliminowaniu sytuacji -
jakie niejednokrotnie miały miejsce na gruncie kpk z 1969r./1928r.,
a sąd zmuszony był oceniać samodzielnie stany faktyczne,
zróżnicowane kreatywnością własną organów postępowania przygotowawczego -
rodzących wątpliwości w zakresie ich prawidłowości,użyteczności i dopuszczalności.

Wspomniana wyłączność rozumiana jest natomiast,
jako ekskluzywność rozpoznania,
jako dokonanego tylko w ramach procesowo prawidłowego okazania.

A contrario jest to także niedopuszczalność tworzenia innych,
nawet zbliżonych środków dowodowych,w tym wypadku konwersji.

Obowiązująca procedura karna,
w odróżnieniu od cywilnej art.309
( „ Sposób przeprowadzenia dowodu innymi środkami dowodowymi
niż wymienione w artykułach poprzedzających
określi sąd zgodnie z ich charakterem,stosując odpowiednio przepisy o dowodach ”
),
czy administracyjnej art.75 par.1
( „ Jako dowód należy dopuścić wszystko,co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy,a nie jest sprzeczne z prawem (…) ” ),
na tworzenie nowych, nawet podobnych środków dowodowych nie pozwala.

Niepowtarzalność,to brak możliwości powtórzenia czynności,
a to z przyczyny niedostępności materiału dowodowego,
albo z przyczyny przekształcenia/kontaminowania materiału dowodowego.
(…) Czynności niepowtarzalne,czyli takie,
których nie będzie można powtórzyć na rozprawie,to czynności dowodowe,
przy których z uwagi na obawę utraty źródła dowodowego
albo możliwość jego przekształcenia,ze względu np. na upływ czasu,
istnieje niebezpieczeństwo,
że w przyszłości ich przeprowadzenie będzie niemożliwe albo bezcelowe (…)

za:T.Grzegorczyk
w:” Kodeks Postępowania Karnego
Zakamycze 2003r.,wyd.III.str 803

(…) czynności określane jako niepowtarzalne to takie,
których nie będzie można dokonać ponownie w dalszym postępowaniu,
w tym na rozprawie,
zasadniczo z uwagi na skutki upływu czasu negatywne dla źródeł dowodowych (…)

za: A.Kryże/P.Niedzielak/K.Petryna/T.E.Wirzman
w:„ Kodeks postępowania karnego.Praktyczny komentarz z orzecznictwem
Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich,Warszawa 2001,str 543

Powyższe cechy,w tych niepowtarzalność dotyczą okazania.

Okazanie oskarżonego z dnia 3 czerwca 2008r. było niewiarygodne,
a jego dokumentacji foto/wideograficznej także nie sporządzono.

Na podstawie art.173 par.1 kpk
(…) Okazanie powinno być przeprowadzone tak,aby wyłączyć sugestię

Kwestionowane okazanie zostało przeprowadzone w sytuacji,
gdy oskarżony znany był już doskonale pokrzywdzonemu ze swej roli procesowej.

Owa znajomość zakotwiczona była
w fikcyjnym okazaniu z dnia 27 lutego 2008r.

Stąd nie służyło ona żadnym celom dowodowym,
a wobec sui generis swej kontaminacji jego rola sprowadzała się
do niedopuszczalnego stygmatyzowania Dobromira Zbrojnego,
a w końcu niejako zakrycia uchybienia czynności poprzedniego okazania .

Niedopuszczalne jest
okazywanie wizerunku ( lub osoby ) „ na próbę”, wstępnie, pozaprocesowo,
bo otwiera to możliwość szerokiego pola do sugestii we właściwym rozpoznaniu.
Okazywanie poza kontrolą procesową jest nielegalne,
a podważa wiarygodność czynności legalnych,rejestrowanych w procesie

Postanowienie SA w Krakowie z dnia 5 grudnia 2002r. -
II Akz 481/02,KZS 2002,Nr 12,poz.42
za: „ Kodeks Postępowania Karnego z Orzecznictwem i Piśmiennictwem
( za lata 1998-2003)
”.
opr.R.A.Stefański,Toruń 2004r.,str 170

(…) Tak więc,aby wartość dowodowa okazania była rzeczywiście wysoka,
muszą być spełnione wymogi proceduralne,
a sama czynność powinna być przeprowadzona wyjątkowo starannie
,
żeby uzyskany wynik był wiarygodny i możliwy do przyjęcia
jako podstawa orzeczenia w danej sprawie (…)

za:Z.Czeczot,T.Tomaszewski
w” „ Kryminalistyka ogólna „ Toruń 1996r.,str 141-2

[ ... ] Wyniki okazania przeprowadzonego z takim błędem
[ to jest wcześniejszym ukazaniem podejrzanego- przyp. autora niniejszego pisma ]
nie mają,w mojej ocenie,żadnej wartości identyfikacyjnej

za: E.Gruza w: „ Okazanie.Problematyka Kryminalistyczna
Wydawnictwo Comer,1995,str 79

Z uwagi na fakt,że wyniki okazania są istotnym dowodem wskazującym
czy oskarżony był sprawcą zarzucanego mu czynu,
obowiązkiem sądu jest odniesienie się do sposobu przeprowadzenia tej
czynności w aspekcie stopnia pewności rozpoznania w konkretnych warunkach
( wyrok są w Lublinie z 6 maja 1997r. - II AKa 74/97 - BSA 1997/3/22 )

za:F.Prusak w: „ Komentarz do Kodeksu Postępowania Karnego
Wydawnictwo Prawnicze,Warszawa 1999,t.I,str 521-2.

Pomimo istnienia strukturalnego defektu w mechanizmie oględzin
Sąd Rejonowy pozostawił tą kwestie poza obszarem swych rozważań.

Jest to tym bardziej niezrozumiałe,
iż inne kwestie proceduralne zostały przez Organ I Instancji ocenione
[ klucz na str 13 uzasadnienia -
(…) w ocenie sądu nie znajduje oparcia
w przepisach wewnętrznych regulujących funkcjonowanie jednostek ścigania (…)

oraz opinii sądowo lekarskich,
dokumentacji medycznych,wizji lokalnej na str 13 uzasadnienia -
„ (…) Były one wykonane (…) zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (…) ” ]

Powyższe rodzi zagadnienie swoistej abdykacji
wobec multiplikacji błędów postępowania przygotowawczego,
które skontaminowały postępowanie pierwszoinstancyjne.

Sąd Rejonowy
do naukowej weryfikacji okazania/zeznań Filipa Skonopii nie dopuścił.

Orzeczeniem z dnia 17 marca 2011r. ( rozprawa )
oddalono wniosek z dnia 17 marca 2011r. obrońcy
o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego antropologa
na okoliczność wartości diagnostycznej okazania.

W uzasadnieniu wskazano,że
prawidłowość przeprowadzenia czynności
w postaci okazania nie ma wartości procesowych (…)

Takie wyjaśnienie jest merytorycznie wadliwe.

Przede wszystkim teza,iż:
prawidłowość przeprowadzenia czynności
w postaci okazania nie ma wartości procesowych

stanowi wyraz nie tyle przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów,
co wręcz całkowitego zlekceważenie reguł procesowych.

Tymczasem już po upływie półtora miesiąca ( wyrokowanie 5 maja 2011r.),
okazało się że:
prawidłowość przeprowadzenia czynności
w postaci okazania ma wartości procesowe
.

Oceniając prawidłowość okazania Sąd Rejonowy zastąpił biegłego.

Dokonując tejże oceny Organ I Instancji ponownie wszedł w rolę biegłego,
a więc posłużył się dla oceny wartości dowodowej skomplikowanej czynności -
a w warunkach tejże sprawy bezsprzecznie wadliwej -
metodami oceny,które nie zostały ujawnione stronom
i w żaden sposób nie mogą być skontrolowane.

Trafne jest spostrzeżenie Sądu Najwyższego,że gdyby więc nawet sąd posiadał
wiadomości specjalne,to i tak - zgodnie z treścią art.176 par.1 [ ob.193 par.1 ]
k.p.k. - powinien korzystać z opinii biegłego
( wyr.SN z 3 V 1982r., I KR 319/81,OSNPG 1982,nr 11,poz.149 )

za:Ryszard A.Stefański w:” Komentarz.Kodeks Postępowania Karnego
Warszawa 1998,Dom Wydawniczy ABC,t.I,str 518 teza nr 1 do art.193 kpk

Naruszenie przepisu art.176 par.1 k.p.k. z 1969r. ( por. obecny art.193 par.1 i 2 kpk )
ma miejsce jedynie wtedy,gdy mimo istnienia okoliczności,
których stwierdzenie wymaga wiadomości specjalnych,
dowód z ekspertyzy specjalistycznej nie zostanie w ogóle przeprowadzony,
tudzież wtedy,gdy dowód taki zostanie wprawdzie przeprowadzony
lecz sąd „ samodzielnie „ -
bez wykorzystanie w tym względzie ustaleń,ocen i wniosków zawartych
w opinii - dokona ustaleń w odniesieniu do okoliczności o charakterze specjalistycznym

za:F.Prusak w: „ Komentarz do Kodeksu Postępowania Karnego
Wydawnictwo Prawnicze,Warszawa 1999,t.I,str 604,teza nr 48 do art.193 kpk

Dowodu z opinii biegłego nie wolno też zastępować innymi dowodami.
Jeżeli ustalenie danego faktu wymaga wiedzy specjalnej,
to konieczne jest wezwanie biegłego,a nie posiłkowanie się innymi dowodami „
za:T.Grzegorczyk
w: „ Kodeks postępowania karnego.Komentarz

Zakamycze,Kraków 1998.str 392,teza nr 3 do art.193 kpk.

Powołanie biegłego w sytuacji, o jakiej mowa w par.1 komentowanego przepisu,
nie jest prawem,ale wręcz obowiązkiem sądu.
Jeśli zatem w sprawie konieczne jest zbadanie istotnych okoliczności,
dla ustalenia których konieczne jest posiadanie wiadomości specjalnych,
sąd zaś okoliczności te ustalił samodzielnie,
bez posiłkowania się opinią lub opiniami biegłych,
dochodzi do naruszenia komentowanego przepisu

( wyr.SN z 13.6.1996r.,IV KRN 38/96,OSPriP 1997,
Nr 2,poz.9;zob.także wyr.SN z 3.3.1981r.
IV KR 271/80,OSNPG 1981,Nr 8-9,poz.101;
wyr.SN z 20.5.1984r., I KR 102/84,OSNPG 1984,
Nr 12,poz.112;wyr.SN z 1.4.1988r., IV KR 281/87,OSNKW 1988,Nr 9-10,
poz.69 z glosą B.Bieńkowskiej,OSPiKA 1990,Nr 4 ) „
za: P.Hofmański,E.Sadzik,K.Zgryzek w: „ Kodeks postępowania karnego
Beck,Warszawa 1999,t.I,str 738-9,teza nr 6 do art.193 kpk.

Tymczasem pozycja opinii antropologicznej dla oceny okazania
znana jest zarówno doktrynie,jak orzecznictwu.

W wypadku,gdy jedynym dowodem,
choćby nawet bezpośrednio obciążającym oskarżonego,
są zeznania świadka rozpoznającego w nim sprawcę zarzucanego przestępstwa,
a istnieje możliwość przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego,
stwarzającej realną szansę uzyskania wyniku
umożliwiającego potwierdzenie lub zaprzeczenie wiarygodności dokonanego rozpoznania,
to obowiązkiem sądu orzekającego,
wynikającym z treści art.366 par.2 i art.167 kpk,
konkretyzujących nadrzędny cel procesu -
zasadę prawdy materialnej -
jest przeprowadzenie dowodu z takich opinii.
Nie ulega przecież wątpliwości,
że zeznania świadka ( złożone w sferze rozpoznania osoby)
zawsze mogą być dotknięte,
wynikającym z niedoskonałości zmysłów służących ludzkiemu postrzeganiu,
wadami,których dostrzeżenie w procesie sędziowskiej oceny bywa bardzo trudne.
Dlatego każda realna próba naukowej,obiektywnej weryfikacji ich wiarygodności
staje się w procesie dowodzenia oskarżonemu winy oczywiście niezbędna

wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2004r.,III KK 51/2004
za: Lex Polonica nr 373847

(…) Tak więc,aby wartość dowodowa okazania była rzeczywiście wysoka,
muszą być spełnione wymogi proceduralne,
a sama czynność powinna być przeprowadzona wyjątkowo starannie,
żeby uzyskany wynik był wiarygodny i możliwy do przyjęcia
jako podstawa orzeczenia w danej sprawie (…)

za:Z.Czeczot,T.Tomaszewski
w” „ Kryminalistyka ogólna ” Toruń 1996r.,str 141-2

[ ... ].Wyniki okazania przeprowadzonego z takim błędem
[ to jest wcześniejszym ukazaniem podejrzanego- przyp. autora niniejszego pisma ]
nie mają,w mojej ocenie,żadnej wartości identyfikacyjnej

za: E.Gruza w: „ Okazanie.Problematyka Kryminalistyczna
Wydawnictwo Comer,1995,str 79

Z uwagi na fakt,że wyniki okazania są istotnym dowodem wskazującym
czy oskarżony był sprawcą zarzucanego mu czynu,
obowiązkiem sądu jest odniesienie się do sposobu przeprowadzenia tej
czynności w aspekcie stopnia pewności rozpoznania w konkretnych warunkach

( wyrok są w Lublinie z 6 maja 1997r. - II AKa 74/97 - BSA 1997/3/22 ) ”
za:F.Prusak w: „ Komentarz do Kodeksu Postępowania Karnego
Wydawnictwo Prawnicze,Warszawa 1999,t.I,str 521-2.

(…) Biegli bowiem nie tylko posiadają wiadomości specjalne,
w przedmiocie czynników wpływających na zeznania naocznych świadków,
ale mogą sądowi wręcz obliczyć
wartość diagnostyczną identyfikacji oskarżonego przez świadka (…)

za: J.Wójcikiewicz
w: „ Temida nad mikroskopem ” Toruń 2009r.,str 225

Oddalenie wniosku w przedmiocie antropologa było takoż formalnie niepoprawne -
wniosek do przedłużenia postępowania nie zmierzał.

Zgodnie z art.170 par.1 pkt 5 kpk
Oddala się wniosek dowodowy,
jeżeli: w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania

Sens powyższej norny sprowadza się do uniknięcia prolongowania procesu dowodami,
które tylko przedłużają procedowanie,
natomiast merytorycznie/substancjalnie niczemu nie służą.

(…) W wypadku wskazanym (…)
chodzi zaś o to,że celem wniosku jest w istocie samo przedłużenie procesu,
jako cel sam w sobie (…) ”
za:T.Grzegorczyk
w:” Kodeks Postępowania Karnego
” Zakamycze 2003r.,wyd.III.str 435

Wobec wskazanych wcześniej uzasadnieniem tego rekursu,
a także podnoszonych w toku przewodu pierwszoinstancyjnego uchybień rekognicji
konieczność zweryfikowania prawidłowości rozpoznania jest bezdyskusyjna.

Zresztą charakter tych uchybień obligował Sąd Rejonowy
do samodzielnego ich zweryfikowania,
a więc nawet bez konieczności inicjatywy dowodowej którejkolwiek ze stron.

Rozstrzygnięcie Organu I Instancji jest tym bardzie nielogiczne,
iż tenże dopuścił i przeprowadził dowód z depozycji świadków -
dwie osoby z parady z dnia 27 lutego 2008r. -
na okoliczność przebiegu czynności,
a także zwrócono się do Prokuratury Rejonowej
odnośnie dokumentacji fotograficznej negowanych czynności.

Na tym tle oddalenie wniosku
o przesłuchanie autora czynności okazania z dnia 27 lutego 2008r. -
wszystkie pozostałe osoby zostały zdeponowane -
stanowi antytezę rzetelności.

Wreszcie nie można pominąć i tego,
że procedowanie sądowe trwało ponad dwa i pół roku,
przy piętnastu terminach rozprawy głównej.
Obie jednostki liczbowe pozostają w dysproporcji
wobec ilości środków dowodowych sprawy.

W tym aspekcie źle rozumiany rozsądny termin
obowiązek ustalenia prawdy materialnej niejako eksmitował

Na tle niniejszego kazusu
pojawia się problem pozbawienia Dobromira Zbrojnego prawa do sądu.

Konstytutywnym bowiem elementem tego jest przeprowadzenie -
rozumiane jako działania pozytywne oraz brak negatywnych oraz zaniechań -
prawidłowe przeprowadzenie czynności dowodowych,
zwłaszcza decydujących o sprawstwie oskarżonego

W tym ujęciu kluczowa czynność okazania została przeprowadzona nieprawidłowo -
generując fasadowość,fikcję prawna,pozbawioną dowodowego waloru.

Natomiast inna doniosła czynność dowodowa – opinia antropologa,
przeprowadzona nie została.

Protokół czynności okazania z dnia 27 lutego 2011r.
podlegał dowodowej anihilacji.

Pomimo tego został on odczytany -
rozprawa z dnia 18 czerwca 2009r. -
choć Sąd Rejonowy podstawy prawnej oraz przesłanek tego nie wskazał.
Tym samym prawidłowa kontrola odwoławcza jest niemożliwa.

Z ostrożności procesowej podnieść należy,
iż nawet gdyby przyjąć,iż w/w protokół substancjalizuje okazanie -
co w realiach niniejszej sprawy niepodobna -
to niedopuszczalność takiego odczytania jest oczywista.

Okazanie jest bowiem samodzielną czynnością procesową,
dla której to brak jest w aktualnej procedurze karnej podstaw
do procesowego włączenia w poczet materiału stanowiącego podstawę rozstrzygnięć.

Taki stan -
wymagający niewątpliwie rektyfikacji -
jest następstwem nieuwagi legislacyjnej,
stanowiącej powielenie rozwiązań procedury karnej z 1969r./1928r.

W starym stanie prawnym kwestię tę rozwiązywano uznaniem,
iż okazanie stanowi rodzaj przesłuchania.
Było to możliwe,albowiem okazanie nie posiadało ustawowej regulacji.

Wobec kodeksowej regulacji okazania w nowym stanie prawnym -
art.173 kpk i podległym mu rozporządzeniem -
zaistniała potrzeba określenia wprowadzenia tego dowodu
do fazy sądowej procedowania.
W tym zakresie żaden przepis rozdziału 45 kpk takiej normy nie statuuje.
Tym samym dowodowe wykorzystanie jest niedopuszczalne.

Wykorzystanie tego dokumentu
jest także niemożliwe przy potraktowaniu go jako rodzaj przesłuchania.

Owo przesłuchanie
pozostaje bowiem w koniunktywnym związku logicznym z okazaniem.

Jeśli więc okazanie zostaje przeprowadzone niedostatecznie
to przesłuchanie pozostaje w w wakującej relacji z okazaniem,
pozbawione jest punktu odniesienia,
a tym samym substratu dowodowego.
Jakakolwiek bowiem deklaracja o rozpoznaniu,
pozbawiona jest w tych warunkach dowodowego sensu.

Taki protokół,
choć posiada zewnętrzne walory dokumentu którego nazwę firmuje,
swoją substancją formie tej zaprzecza.

Zgodnie z art.51 ust.4 ustawy zasadniczej
Każdy ma prawo do żądania (…) usunięcia informacji (…)
zebranych w sposób sprzeczny z prawem
„.

Jest bezdyskusyjnym,
iż informacja o rozpoznaniu Dobromira Zbrojnego
na okazaniu w dniu 27 lutego 2008r. -
wobec niezachowania reguł okazania -
została zebrana w sposób sprzeczny z prawem.
Stąd obowiązkiem Sądu Rejonowego ( wcześniej Prokuratury Rejonowej ),
było procesowe wyeliminowanie tegoż protokołu.

Tym samym dokument w/w czynności waloru dowodowego nie posiadał,
a odczytaniu nie podlegał.

Na marginesie tej części rozważań afirmować potrzeba art. art.171 par.4 kpk
Nie wolno zadawać pytań sugerujących osobie przesłuchiwanej treść odpowiedzi

Zadanie Filipowi Skonopii -
w związku z trzyosobowym okazaniem ( czynności ustawie nieznanej ) -
pytania odnośnie wskazania sprawcy,
wygenerowało niedopuszczalną sugestię.

Powyższe nesecituje wniosek apelacji.